Umiejętności interpersonalne są̨ w dzisiejszych czasach równie ważne jak wiedza specjalistyczna. Zdolność nawiązywania i utrzymywania kontaktów z innymi ludźmi to bardzo istotna cecha, która pomaga nam poruszać się w sytuacjach społecznych i kształtować komunikację w zadowalający nas sposób. Przedmiotem niniejszego opracowania uczyniono doskonalenie umiejętności interpersonalnych w pracy wychowawczej oraz metody i techniki pracy z dziećmi w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. W pracy podjęto próbę̨ ukazania zależności i konsekwencji między umiejętnościami komunikacyjnymi wychowawców a skutecznością̨ stosowanych przez nich metod i technik w pracy z dziećmi w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Celem publikacji stało się̨ zatem: uporządkowanie zagadnień odnoszących się do wybranej problematyki, ukazanie specyfiki placówek opiekuńczo-wychowawczych, form wspomagania rozwoju dzieci w placówce wsparcia dziennego, przybliżenie metody dialogu motywującego w pracy z dziećmi i młodzieżą̨ czy treningu umiejętności kontaktu bez przemocy i zastępowania agresji. Ponadto istotnym było zaprezentowanie metod i technik wspomagania rozwoju dziecka z problemami emocjonalnymi i zaburzeniami zachowania. Omówione tutaj zagadnienia z zakresu komunikacji interpersonalnej w pracy z dziećmi, mogą posłużyć jako podstawa praktycznej wiedzy wykorzystywanej przez wychowawców placówek opiekuńczo-wychowawczych. Autorzy mają również nadzieję, że niniejsza publikacja pogłębi refleksję nad postawami wychowawczymi oraz doprowadzi do bardziej świadomego wykorzystywania ich wpływu w działaniach wspomagających rozwój najmłodszych a przede wszystkim podniesie efektywność szeroko rozumianej pracy wychowawczej.